کولیت اولسراتیو یک بیماری التهابی روده (IBD) است که باعث التهاب و زخم در دستگاه گوارش می شود. کولیت اولسراتیو داخلی ترین پوشش روده بزرگ و راست روده را تحت تأثیر قرار می دهد. این مسئله می تواند یک وضعیت ناتوان کننده باشد و حتی گاهی اوقات به عوارض تهدید کننده زندگی منجر شود. مهمتر از همه اینکه در حال حاضر درمان قطعی برای آن وجود ندارد.
در مقاله‌ای که اخیراً منتشر شده است، محققان دانشگاه پزشکی و دندان‌پزشکی توکیو (TMDU) پروتکل مشروحی را برای پیوند ساختارهای سلولی سه بعدی ارائه کرده‌اند که می‌تواند بافت روده آسیب دیده در کولیت را بازسازی کند. برای توسعه این رویکرد، آنها از مدل موشی کولیت استفاده کردند که با تجویز دکستران سولفات سدیم به دست آمد که اپیتلیوم روده را به روشی مشابه کولیت از بین می برد.
ساختارهای سلولی سه بعدی که این تیم پیوند زده اند، ارگانوئید نامیده می شوند که یکی از بزرگترین انقلاب ها را در زمینه زیست پزشکی در دهه گذشته ایجاد کرده اند. ارگانوئیدها نسخه کوچک شده و ساده شده اندامی هستند که در آزمایشگاه تولید می شوند و از توده های سلولی ساخته شده اند. آنها ساختارهایی سه بعدی هستند و ریز آناتومی واقعی را نشان می دهند. ارگانوئیدها برای کاربردهای متعدد، از جمله به عنوان یک ابزار آزمایشگاهی برای مطالعه بیماری ها، برای پزشکی بازساختی، و توسعه رویکردهای پزشکی دقیق استفاده می شوند.
در مطالعه حاضر، محققین از ارگانوئیدهای روده ای برای جایگزینی بافت آسیب دیده روده استفاده کردند که یک کاربرد پزشکی بازساختی از این تکنولوژی است. ساتوشی واتانابه، نویسنده اصلی مقاله توضیح می‌دهد: “ما حدود 1000 ارگانوئید را از طریق یک کاتتر انعطاف‌پذیر به کولون،جایی که بیشتر آسیب‌های اپیتلیال رخ داده است تزریق کردیم. سلول‌های اپیتلیال کشت شده ارگانوئیدها به سطوح آسیب‌دیده متصل شده و در اپیتلیوم میزبان، لایه سلولی که در داخل کولون قرار دارد، ادغام می‌شوند.”. این تزریق منجر به ایجاد یک اپیتلیوم سالم شد که در آن بخشی از پوشش اپیتلیال فرد گیرنده با سلول های دهنده جایگزین شده است.
کل زمان مصرف شده برای تزریق رکتوم ارگانوئیدها 10 دقیقه بود، و مهمتر از همه، محققان دریافتند که این روش در شرایط مختلف کشت ارگانوئیدها قابل تکرار است. این ویژگی ها آن را برای کاربردهای بالینی بسیار جذاب می کند، زیرا روشی سریع، قابل تکرار و کم تهاجمی است. علاوه بر این، ارگانوئیدها به طور بالقوه می توانند از سلول های بیمار فرد گیرنده مشتق شوند، که خطر رد پس از پیوند را به حداقل می رساند.
شیرو یویی، نویسنده ارشد در این مطالعه توضیح می دهد: «این یک پروتکل تطبیق پذیر است که قبلاً برای بررسی عملکرد سلولی استفاده شده است، و مبنایی برای اولین کارآزمایی بالینی در انسان با استفاده از پیوند ارگانوئید روده بزرگ برای درمان موارد سخت درمان کولیت اولسراتیو ایجاد کرد. بنابراین، پروتکل توسعه‌یافته در این مطالعه قبلاً به مطالعه بالینی ترجمه شده است و هر دو جامعه علمی و بالینی در مورد کاربردهای بالینی آینده آن هیجان‌زده هستند.
