ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) دومین ویروس شایع سرطانزا است که سالانه 690000 سرطان دهانه رحم و سایر سرطانها را در سراسر جهان تشکیل میدهد. در حالی که سیستم ایمنی معمولا عفونتهای HPV را از بین میبرد، عفونتهایی که باقی میمانند میتوانند منجر به سرطان شوند، و یک یافته جدید نشان میدهد که برخی از زنان ممکن است استعداد ژنتیکی برای عفونتهای مداوم یا مکرر HPV داشته باشند. این گونههای ژنتیکی که در مطالعهای توسط محققان دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند شناسایی شدهاند، میتوانند خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را در زنان از عفونت پرخطر HPV افزایش دهند. یافته ها اخیراً در مجله اروپایی ژنتیک انسانی منتشر شده است. این تیم تحقیقاتی یک مطالعه ارتباط ژنومی در مورد عفونتهای پرخطر HPV را در گروهی متشکل از بیش از 10000 زن انجام داد که دادههای آنها به عنوان بخشی از مطالعه کوهورت مرکزی در آفریقا برای تحقیقات میکروبیوم و ژنومیک (ACCME) جمعآوری شد. در مجموع 903 نفر از شرکتکنندگان در زمان شروع مطالعه، عفونتهای پرخطر HPV داشتند، 224 شرکتکننده عفونت HPV داشتند که برطرف شد و 679 نفر عفونتهای HPV مداوم داشتند. بیش از 9800 زن HPV منفی از مطالعه ACCME به عنوان گروه کنترل مورد استفاده قرار گرفتند. سالی ان، سرپرست این مطالعه، گفت: “ما دریافتیم که انواع ژنتیکی خاصی با ابتلا به عفونت های پرخطر HPV مرتبط است، در حالی که انواع دیگر و ژن های آنتی ژن لکوسیتی انسانی (HLA) با عفونت های پایدار مرتبط هستند که خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می دهد.
Adebamowo دانشیار اپیدمیولوژی و بهداشت عمومی در UMSOMگفت: “این یک یافته مهم است که زمینه های ژنتیکی را برای خطر سرطان دهانه رحم نشان می دهد. این اولین مطالعه ارتباط ژنومی با قدرت کافی در مورد عفونت های پرخطر HPV دهانه رحم است. مدل های امتیاز خطر چند ژنی ما باید در سایر جمعیت ها ارزیابی شوند.”
به طور خاص، او و همکارانش دریافتند که مهم ترین واریانت مرتبط با عفونت پرخطر HPV، rs116471799 در کروموزوم چهارم نزدیک ژن LDB2 است که پروتئین ها را کد می کند. آنها دریافتند که HPV پایدار با واریانت های مختلفی که در اطراف TPTE2، یک ژن کد کننده پروتئین مرتبط با سرطان کیسه صفرا، جمع شده اند، مرتبط است.
ژنهای SMAD2 و CDH12 همچنین با عفونتهای با خطر بالا و پایدار HPV مرتبط بودند. این یافته ها به طور کلی تیم تحقیقاتی را قادر ساخت تا احتمال ریسک polygenic را برای تعیین احتمال اینکه یک مشخصات ژنتیکی خاص خطر ابتلا به عفونت های HPV شایع یا مداوم را افزایش دهد ، توسعه دهد.
نویسنده مسئول مطالعه، Adebamowo گفت :”یافتههای ما میتوانند برای طبقهبندی خطر عفونتهای پرخطر HPV مداوم برای پیشگیری دقیق یا شخصیسازی شده سرطان دهانه رحم استفاده شوند. امیدواریم مطالعات طولانیمدتی در مورد ادغام Polygenic risk score و عوامل خطر ژنومی در زنجیره پیشگیری از سرطان دهانه رحم انجام دهیم.”
گزارش اخیر انجمن سرطان آمریکا نشان داد که سرطان دهانه رحم در میان زنان 30 تا 44 ساله از سال 2012 تا 2019 تقریبا 2 درصد در سال افزایش یافته است که این پس از کاهش شدید میزان سرطان دهانه رحم در نیم قرن گذشته به دلیل تشخیص زودهنگام از پاپ اسمیر و آزمایش های غربالگری HPV است. علاوه بر این ، میزان سرطان دهانه رحم ، به طور پیوسته در میان زنان جوان که از اولین کسانی بودند که از واکسن های HPV بهره مند شدند ، که در سال 2006 برای استفاده تأیید شدند ، کاهش یافته است. در ایالات متحده ، طبق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ، بیش از نیمی از زنان مبتلا به سرطان دهانه رحم در پنج سال گذشته ، هرگز غربالگری نشده اند. در نیجریه ، تنها درصد کمی از زنان به واکسن HPV دسترسی دارند ، بنابراین کسانی که در این مطالعه گنجانده شده اند تا حد زیادی واکسینه نشده اند.
University of Maryland School of Medicine. “Researchers identify new genetic risk factors for persistent HPV infections.” ScienceDaily. ScienceDaily, 11 April 2024. <www.sciencedaily.com/releases/2024/04/240411165921.htm>.