به گزارش ایده زیست نوترکیب و به نقل از ساینس دیلی، بر اساس مطالعات جدید، سطح بالاتر هورمون استرس کورتیزول میتواند باعث افزایش خطر ابتلا به افسردگی شود.
محققان مرکز TILDA) The Irish Longitudinal Study on Aging) دریافتند که سطوح بالاتر کورتیزول در بزرگسالان مسن تر، اندازه گیری شده از نمونه های موی جمع آوری شده در سال 2014، با افزایش احتمال افسردگی در طی ماه های اول کرونا ( یعنی 6 سال بعد) مرتبط بود.
تصور می شود که کورتیزول اندازه گیری شده در مو منعکس کننده قرار گرفتن در معرض استرس های گذشته و نیز سایر عوامل زیستی و روانشناختی باشد با این حال به طور کامل مشخص نشده است.
سطوح بالاتر کورتیزول گاهی در افرادی مشاهده می شود که اکنون افسرده اند، اما این یافته ها پیشنهاد می کند که کورتیزول، که با این روش اندازه گیری شده است، ممکن است به پیشبینی اینکه چه کسانی، به دنبال یک دوره استرس شدید، مستعد افسردگی در آینده اند کمک کند.
مطالعه افراد 60 ساله و 60 سال به بالا در طی سال اول پاندمی کرونا نشان داد که این نتایج بین زن و مرد مشابه است.
دکتر فینی نویسنده مسئول این پژوهش بیان کرد که این پژوهش یک فایده کلیدی مطالعات طولی را آشکار میکند. به علت اینکه مرکز TILDA برای سالیان در حال جمع آوری داده ها بوده است ما توانستیم با بررسی آنها نگاهی به سال 2014 داشته باشیم زمانی که سطح کورتیزول اندازه گیری شد و رابطه احتمالی ان با افزایش خطر افسردگی در طی دوران کرونا را بررسی کردیم.
بر اساس آنچه محققان می گویند نتایج به موقع است. به گفته دکتر فینی با توجه به اثر منفی این ویروس و قرنطینه ها بر روی سلامت روان، این یافته ها برای درک اینکه چه کسی ممکن است بیشتر در خطر باشد و نیز در مورد اقدامات های محافظتی برای آینده می تواند مفید باشد.
دکتر کنی از محققان این پژوهش گفت: سنجش کورتیزول با استفاده از نمونه های مو رویکردی جدید در یک مطالعه جمعیت است. این اولین بار است که در چنین مقیاس بزرگی این مطالعه در ایرلند انجام شده است. این به ما اجازه میدهد که به آسانی اثرات استرس هورمونی را اندازه گیری کنیم در حالی که در گذشته این امر نیازمند 5 نمونه خونی و یا بزاق در یک روز بود. کورتیزول با فرایند های آهسته و سریع پیری ارتباط دارد و استرس یکی از تعیین کننده مهم در این خصوص و در خصوص پیری زیستی مان است.