به گزارش ایده زیست نوترکیب و به نقل از نیواطلس با گسترش محبوبیت بازار پوشیدنی های تناسب اندام، به ویژه در شهروندان سالخورده ای که علاقمند به پیگیری سلامت قلب هستند، تیم از محققان از دانشکده بهداشت عمومی جان هاپکینز بلومبرگ این سوال را مطرح کردند که آیا این ابزار ها میتواند با هدف تشخیص نشانه های اولیه زوال عقل استفاده شود. یک مطالعه جدید پیشنهاد میکند که این روش می تواند پس از شناسایی تفاوت های مجزا در الگو های حرکات روزانه افراد سالخورده سالم با بیماران آلزایمر امکان پذیر باشد.
ارتباط بین تخریب عصبی و مهارت حرکتی به خوبی شناسایی شده است. در واقع در طی سال های اخیر محققان دریافتند که میتوان صرفا با دنبال کردن الگوی راه رفتن بیماران با دقت آلزایمر را تشخیص داد.
یک محدودیت این نوع از “مطالعات حرکت” نیاز به سیستم های کامپیوتری به منظور تشخیص ویژگی های حرکتی است که با آلزایمر ارتباط دارند. تاکنون، سیستمی که بتوان به آسانی در خانه استفاده کرد وجود نداشته است. اما این رویکرد جدید به دنبال استفاده از داده های موجود در دسترس توسط پوشیدنی های ردیابی تناسب اندام از جمله Fitbit بوده است.
این مطالعه داده های 585 فرد را که در یک مطالعه ی در حال انجام پیری بودند بررسی کرد. هدف مطالعه بررسی این بود که ایا رابطه ای بین الگوی فعالیت های روزانه و سلامت شناختی وجود دارد یا خیر.
اگرچه این مطالعه تفاوت فعالیت های طول روز بین افراد بزرگسال سالم از نظر شناختی و افراد مبتلا به آلزایمر را مشاهده نکرد، اما تفاوت چشمگیری وقتی که محققان بر روی زمان های مشخصی از روز متمرکز شدند ظاهر شد.
محققان متوجه شدند که در یک واحد زمانی بعد از ظهر، از ظهر تا ساعت 6 عصر، افرادی که آسیب های شناختی داشتند به طور چشمگیری کمتر از افراد سالم مورد مطالعه تحرک داشتند. این فعالیت حرکتی بعد از ظهر در گروه بیمار به طرز چشمگیری تکه تکه بود به این معنا که فعالیت به بازه های زمانی کوتاهی تقسیم میشد.
دکتر وانیگاتونگا سرپرست این پژوهش گفت: این کاهش تحرک در بعد از ظهر به طور فزاینده ای یک پدیده شناخته شده در بیماران آلزایمر به نام سندرم غروب آفتاب یا sundowning را یادآوری میکند.
دکتر وانیگاتونگا افزودند: مشاهده این تفاوت در بعد از ظهر جالب توجه بود – یکی از علائم اصلی زوال عقل آلزایمر پدیده sundowning است که شامل تغییرات خلق و افزایش منگی است که در بعد از ظهر شروع می شود و این تفاوت مشاهده شده در دو گروه مورد مطالعه ممکن است به خاطر این باشد که این ثبت کننده های فعالیت برخی از حرکات مرتبط با این علائم را ثبت می کنند.
این یافته ها هنوز روزهای اولیه برای این محققان است و کارهای زیادی نیاز است پیش از اینکه این یافته ها را بتوان به یک اپلیکیشن برای مانیتور کردن زوال عقل بر روی Fitbit نصب کرد. مرحله بعدی این است که این یافته ها را به بررسی کنند تا ببینند که آیا تغییر فعالیت قابل اندازه گیری در حرکت در بلند مدت میتواند نشانی از تغییر از حالت سلامت شناختی به اختلال خفیف باشد یا خیر.
دکتر وانیگاتونگا خوشبین است که این یافته ها روزی بتواند منجر به یک سیستم پایش حرکت باشد که تغییرات مغز را در اولین مراحل تشخیص دهد. هر راهی برای نشان دادن زودهنگام این کاهش ها به پزشکان فرصتی را برای انجام مداخلاتی که بتوان از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد را ارائه می دهد.
دکتر وانیگاتونگا افزود: ما عموما فعالیت فیزیکی را به عنوان یک درمان بالقوه برای کاهش زوال شناختی در نظر می گیریم، اما این مطالعه به ما یادآوری میکند که زوال شناختی ممکن است به نوبه خود فعالیت فیزیکی را کاهش دهد و ما ممکن است روزی بتوانیم چنین تغییراتی را به منظور آزمایش های زودهنگام تر و کارآمد تر به منظور تاخیر و شاید جلوگیری از آسیب شناختی که منجر به بیماری آلزایمر می شود، پایش کرده و تشخیص دهیم.
