به گزارش ایده زیست نوترکیب و به نقل از ساینس دیلی، سرطان ریه کشنده ترین نوع سرطان است و مسئول حدوداً 1.8 میلیون از مرگ های سراسر جهان است.
درمان این بیماری در سال های اخیر بهبود پیدا کرده است و یک مطالعه جدید توسط دانشگاه Edith Cowan به راهی برای کارآمدتر کردن این روش ها دست یافته است.
ایمنی درمانی به عنوان یک سلاح مهم بر علیه سرطان ریه سلول غیر کوچک (non-small cell lung cancer)، که مسئول 80-85 درصد از کل موارد سرطان ریه تشخیص داده شده است، پدید آمده است.
متاسفانه، ایمنی درمانی میتواند منجر به عوارض جانبی شدید در بیماران شود: حداقل 74 درصد از بیمارانی که تحت درمان قرار گرفته اند واکنش های نامطلوب مرتبط با ایمنی را تجربه خواهند کرد.
تا 21 درصد از بیماران دچار سمیت سطح 3 و 4 می شوند، که می تواند منجر به عوارض همیشگی ای شود که بر پوست، معده، کبد و سیستم غدد درون ریز اثر بگذارد.
این واکنش های بد می تواند منجر به توقف درمان سرطان شود، که این کار هم خطر پیشرفت بیشتر بیماری را به همراه دارد.
اما، به شکل متناقضی، افرادی که این اثرات جانبی ایمنی درمانی را تجربه می کنند معمولا نتایج مثبت تری در رابطه با پیشرفت سرطان شان نسبت به آنها که اثرات جانبی کمتری را تجربه می کنند نشان می دهند.
دکتر الین گری از دانشگاه Edith Cowan در خصوص ایمنی درمانی گفت: ایمنی درمانی چیزی شبیه به شمشیر دو لبه است. اما محققان به یک پیشرفت چشمگیر دست پیدا کرده اند.
ایشان افزودند: ایمنی درمانی ها سیستم ایمنی را برای شناسایی و کشتن سلول های سرطانی آزاد می کنند، اما آنها همچنین می توانند باعث آزاد سازی سلول های ایمنی برای حمله به بدن فرد شوند و ایجاد سمیت کنند.
دکتر گری افزود: پژوهش ما برای اولین بار نشان می دهد که برخی خصوصیات ژنتیکی بیماران مبتلا به سرطان را مستعد ایجاد عوارض جانبی و یا سمیت به درمان ضد سرطان می کند. دانستن این موضوع به پزشکان اجازه می دهد تا درمان ارائه شده به بیماران را بهبود بخشند.
کشف HLA برای همه سودمند است
جز کلیدی این پژوهش آنتی ژن های لوکوسیت انسانی یا HLA ها هستند که نشانگر هایی هستند که در بیشتر سلول های بدن یافت می شوند.
سیستم ایمنی از HLA ها برای تعیین اینکه ایا سلول ها متعلق به بدن شما هستند یا نه استفاده می کنند و نیز بخشی از سیستم هشداری است که ویروس ها، عفونت ها و سرطان را شناسایی می کند.
این تیم پژوهشی HLA های 179 بیمار سرطان ریه سلول غیر کوچک را بررسی کردند و متوجه شدند که ارتباط قوی ای بین آرایش ژنتیکی HLA ها و احتمال ایجاد اثرات جانبی ناشی ایمنی درمانی وجود دارد.
دکتر آفاف عابد سرپرست این پژوهش گفت: این کشف برای همه بیماران سرطان ریه سلول غیر کوچک سودمند خواهد بود، صرف نظر از اینکه آیا آنها از نظر ژنتیکی مستعد واکنش های نامطلوب نسبت به ایمنی درمانی هستند یا خیر.
او در ادامه گفت: اگر معلوم شود که کسی در خطر عوارض جانبی نیست، پزشکان می توانند درمان را افزایش داده و در مبارزه با این بیماری شدید تر عمل کنند.
اگر معلوم شود که کسی در معرض خطر بالاتری هست، دکتر ها میتوانند درمان را آسان تر کنند، سپس آن را تحت نظر داشته باشند و پیش از اینکه بیماران دچار سمیت سطح 3 و 4 شوند مداخله کنند.
در هر دو حالت، نشانگرهای زیستی که خطر این اتفاقات نامطلوب را در بیماران پیش بینی می کنند ممکن است خطرات مرتبط با این بیماری ها را کاهش دهند.
ارتباط بین ژنوتیپ HLA با ایجاد عوارض جانبی مرتبط با ایمنی در بیماران با سرطان ریه سلول غیر کوچک (NSCLC) تیمار شده با ایمنی درمانی تک عاملی در مجله European Journal of Cancer به چاپ رسید.